Ze statystycznego punktu widzenia LeBron James to gatunek inny niż w historii NBA. LeBron James to maszyna, która stworzy nowy klub statystyczny, którego będzie jedynym członkiem. LeBron James będzie pierwszym zawodnikiem w historii, który zgromadzi 30 000 punktów / 10 000 zbiórek i 10 000 asyst w karierze.
Najważniejsze nagrody uniwersyteckie Allena Iversona: Virginia State Player of the Year in Football (1993) Virginia State Player of the Year in Basketball (1993) Debiutant Roku Big East (1995) Debiutant Roku NCAA (1995) Obrońca Roku Big East (2 razy) Pierwsza Piątka NCAA (1996) MVP Big East (1996) Złoty medal Mistrzostw Świata (1995) Najważniejsze nagrody Allena Iversona w NBA: MVP sezonu (2000/01) MVP Meczu Gwiazd (2001, 2005) MVP Meczu Debiutantów (1997) Debiutant Miesiąca (2 razy) Debiutant Roku NBA (1996/97) Pierwsza Piątka Debiutantów NBA (1996/97) Pierwsza Piątka NBA (1999, 2001, 2005) Druga Piątka NBA (2000, 2002, 2003) Trzecia Piątka NBA (2006) Wybór do All Star Game (11 razy – 9 występów) Brązowy medal olimpijski (Ateny, 2004) Król Strzelców NBA (1999, 2001, 2002, 2005) Najlepszy Przechwytujący NBA (2001, 2002, 2003) Zawodnik Miesiąca NBA (4 razy) Zawodnik Tygodnia NBA (23 razy) Zastrzeżenie numeru 3 przez Philadelphię 76ers Wybrany do Galerii Sław NBA (2016) Indywidualne rekordy Allena Iversona: Najwięcej punktów w meczu: 60 (trzynasty wynik w historii) Najwięcej punktów w meczu w play-offs: 55 (czwarty wynik w historii) Najwięcej asyst w meczu: 16 (2 razy) Najwięcej asyst w meczu w play-offs: 16 Najwięcej zbiórek w meczu: 11 Najwięcej przechwytów w meczu: 9 (2 razy) Najwięcej przechwytów w meczu play-offs: 10 (rekord NBA) Najwięcej minut w meczu: 54 (2 razy) Mecze sezonu z 40+ punktami: 78 (bilans drużyn 53-25) Mecze sezonu z 50+ punktami: 11 (bilans drużyn 6-5) Mecze play-offs z 40+ punktami: 10 (bilans drużyn 9-1) Mecze play-offs z 50+ punktami: 3 (bilans drużyn 3-0) Pozostałe osiągnięcia: 7 najlepszy strzelec w historii NBA pod względem średniej punktów w meczu ( 2 najlepszy strzelec play-offs w historii NBA pod względem średniej punktów w meczu ( 25 najlepszy strzelec w historii NBA pod względem całkowitej ilości punktów (24 368) 9 najlepszy przechwytujący w historii NBA pod względem średniej w meczu ( 7 najlepszy przechwytujący play-offs w historii NBA pod względem średniej w meczu ( Najniższy w historii numer pierwszy draftu, Król Strzelców, MVP i MVP Meczu Gwiazd Jedyny w historii debiutant, który rzucił 40+ punktów w 5 kolejnych meczach Jeden z dwóch graczy w historii, którzy w pierwszej serii PO rzucili dwa razy 50+ punktów Jedyny gracz w historii będący w TOP5 sezonu w punktach, asystach i przechwytach Jedyny gracz w historii, który po zmianie klubu odnotował 3 razy z rzędu double-double Jedyny gracz w historii z 1000+ punktami i 100+ przechwytami w pierwszych 11 sezonach Rekord 5-meczowej serii finałowej w punktach (178) i trafieniach (66) Rekord reprezentacji USA w punktach w jednym meczu eliminacyjnym: 28 Rekord reprezentacji USA w trafionych rzutach za 3 w meczu: (7) Rozegrane sezony w NBA: 14 (914 meczów) Udział w play-offs: 8 razy (71 meczów – 4x pierwsza runda, 3x druga runda, 1x finał NBA) Drużyny w NBA: Philadelphia 76ers (1996-06, 2009-10), Denver Nuggets (2006-08), Detroit Pistons (2008-09), Memphis Grizzlies (2009-10) Osiągnięcia i rekordy Iversona sezon po sezonie: Georgetown Hoyas 1994/96 Będąc na pierwszym roku gry w college’u dostał nagrodę Debiutanta Roku w Big East Na drugim roku został wybrany do Pierwszej Piątki Ligi NCAA przez Associated Press W obydwu sezonach w college’u został wybrany Defensywnym Graczem Roku w Konferencji Big East Wybrany do First Team All-America w sezonie 1995/96 W 1995 roku występuje na Mistrzostwach Uniwersyteckich, gdzie przewodzi USA w punktach ( asystach ( i przechwytach ( i zdobywa złoty medal W sezonie 1995/96 został najlepszym zawodnikiem ligi Big East Na drugim roku przewodzi Hoyas w punktach ( ppg), asystach ( apg) i przechwytach ( spg) Zostaje liderem w historii Georgetown w liczbie zdobytych punktów Philadelphia 76ers 1996/97 Wybrany w Drafcie NBA 1996 przez Philadelphię 76ers w pierwszej rundzie z numerem pierwszym, jako najniższy gracz o tym numerze w historii 1 listopada 1996 w swoim debiucie w NBA przeciwko Milwaukee zdobył 30 punktów (66% skuteczności) Został Debiutantem Listopada zdobywając ppg, apg i spg (najlepsze wyniki wśród pierwszoroczniaków) Podczas All-Star Weekend został wybrany MVP Meczu Debiutantów – zdobył 19 punktów i 9 asyst, został pierwszym graczem Sixers uhonorowanym tym wyróżnieniem W kwietniu 1997 roku w pięciu kolejnych meczach rzucał co najmniej 40 punktów (w tym 50 przeciwko Cavs) ustanawiając rekord debiutantów w historii NBA Został Debiutantem Kwietnia zdobywając ppg (pierwszy w NBA) i apg (pierwszy wśród debiutantów) Zakończył sezon z ppg (szósty w NBA), apg (jedenasty w NBA) i spg (siódmy w NBA), we wszystkich tych kategoriach był najlepszy wśród debiutantów Ustanowił rekord liczby punktów zdobytych w sezonie przez debiutanta – 1787 Wybrany do Pierwszej Piątki Debiutantów Zdobył nagrodę Debiutanta Roku i zostając pierwszym zawodnikiem Philadelphii z takim wyróżnieniem Philadelphia 76ers 1997/98 Zostaje po raz pierwszy w karierze Graczem Tygodnia zdobywając ppg , apg i rpg (bilans 3-0) Zakończył sezon z ppg (ósmy w NBA), apg (szesnasty w NBA ) i spg (piąty w NBA) Philadelphia 76ers 1998/99 Został po raz pierwszy w karierze Graczem Miesiąca (luty 1999) ze średnimi ppg (najlepszy w NBA), apg, rpg, spg Został Królem Strzelców NBA ze średnią ppg, był również liderem w kategorii minut spędzonych na boisku ( mpg) i zajął trzecie miejsce w przechwytach (2. 29 spg) Wybrany do Pierwszej Piątki NBA Po raz pierwszy w karierze kwalifikuje się do play-offs, gdzie zdobywa ppg, rpg, apg i spg (Sixers odpadli w drugiej rundzie 0-4) Philadelphia 76ers 1999/00 Wybrany przez kibiców do pierwszej piątki Wschodu na All Star Game, gdzie zdobywa 26 punktów i 5 asyst Został siódmym strzelcem za 3 punkty w konkursie AT&T Shootout podczas All-Star Weekend 2000 Został po raz drugi w karierze Graczem Tygodnia W sezonie zdobywa ppg (drugi w NBA), apg oraz spg Został wybrany do Drugiej Piątki NBA Po raz drugi w karierze kwalifikuje się do play-offs, gdzie zdobywa ppg, rpg, apg i spg (Sixers odpadli w drugiej rundzie 2-4) Philadelphia 76ers 2000/01 Pomaga wygrać pierwszych 10 meczy Sixers w sezonie przez co zespół notuje jeden z najlepszych startów w swojej historii 6 stycznia. rzucił 54 punkty w wygranym 107-103 meczu z Cavaliers ustanawiając rekord kariery Zostaje drugi raz w karierze Zawodnikiem Miesiąca (styczeń 2001) zdobywając ppg, apg i spg, sześciokrotnie rzucał w tym okresie 40 lub więcej punktów, w tym dwa razy 50 lub więcej Dostaje 1 508 142 głosów kibiców (pierwszy wynik na Wschodzie, trzeci w całej lidze) i zostaje wybrany drugi raz w karierze do All Star Game, gdzie zdobywa 25 punktów, 5 asyst i dostaje MVP Dwa razy nazwany Zawodnikiem Tygodnia (na początku stycznia i w połowie lutego) Zostaje Królem Strzelców NBA ze średnią ppg. Przewodzi też NBA w przechwytach ze średnią spg i w minutach gry, ze średnią mpg 25 kwietnia. zdobywa rekordowe w play-offs 45 punktów (ma także 9 asyst) w wygranym 116-98 meczu nr 2 pierwszej rundy przeciwko Pacers 9 kwietnia. kolejny rekord zdobytych punktów – przeciwko Raptors w drugiej rundzie rzuca 54 punktyi ma 5 zbiórek oraz 4 asysty Otrzymujeł nagrodę MVP dla Najlepszego Zawodnika NBA w sezonie Zdobywa w siódmym meczu przeciwko Raptors rekordowe 16 asyst prowadząc Sixers do jednopunktowego zwycięstwa i Finału Konferencji Rzuca w pierwszym meczu Finałów 2001 rekordowe dla siebie 48 punktów doprowadzając w ten sposób Sixers do zwycięstwa po dogrywce nad Lakers Zostaje przez dziennikarzy uznany za najlepszego zawodnika w lidze Wybrany do Pierwszej Piątki NBA W całych play-offs zdobywa ppg, rpg, apg i spg, a jego Sixers awansują do Finału NBA, w którym przegrywają 1-4 Philadelphia 76ers 2001/02 W pierwszym tygodniu sezonu został po raz czwarty w karierze Graczem Tygodnia NBA ze średnimi ppg., apg, rpg i spg (bilans 4-0) 8 stycznia zanotował pierwsze w karierze triple-double: 30 punktów, 11 asyst i 10 zbiórek 16 stycznia zdobywając 58 punktów w meczu z Rockets poprawił o 4 oczka swój rekord kariery 21 stycznia zdobywa swój 10-cio tysięczny punkt w karierze Zostaje po raz piąty w karierze Graczem Tygodnia ze średnimi aż ppg. i apg Po raz drugi z rzędu dostał nagrodę dla Gracza Tygodnia, tym razem ze średnimi ppg, apg, i spg Po raz trzeci w karierze zostaje Graczem Miesiąca, tym razem za styczeń 2002 Zostaje wybrany przez kibiców do All Star Game, gdzie zdobywa 5 punktów i 3 asysty Zostaje po raz siódmy w karierze Graczem Tygodnia (bilans 3-1) W całym sezonie przewodzi NBA w punktach (rekordowe w karierze przechwytach ( i minutach ( Wybrany do Drugiej Piątki NBA Po raz czwarty w karierze kwalifikuje się do play-offs, gdzie zdobywa ppg, rpg, apg i spg (Sixers odpadli w pierwszej rundzie 1-4) Philadelphia 76ers 2002/03 Zostaje po raz ósmy w karierze Graczem Tygodnia NBA ze średnimi ppg, rpg, apg i spg (bilans 3-1) Drugi tydzień z rzędu zostaje Graczem Tygodnia, ze średnimi ppg (45% skuteczności), apg i spg (bilans 4-0) Wybrany przez kibiców do All Star Game z drugim wynikiem na Wschodzie, w meczu zdobywa 35 punktów i 7 asyst, 5 przechwytów oraz 5 zbiórek Zostaje po raz dziesiąty w karierze Graczem Tygodnia ze średnimi ppg, apg, apg i rpg (bilans 3-0) Zdobywa swój 12 000 punkt w karierze jako jedenasty najmłodszy gracz w historii (pod koniec sezonu ma już ponad 13 000 punktów) Kończy sezon ze średnimi ppg (trzeci w NBA), apg, spg (lider NBA) oraz mpg (lider NBA) Wybrany do Drugiej Piątki NBA Wybrany do USA Basketball na olimpiadę w Atenach w 2004 roku Po raz piąty w karierze kwalifikuje się do play-offs, gdzie zdobywa ppg, rpg, apg i spg (Sixers odpadli w drugiej rundzie 2-4) Philadelphia 76ers 2003/04 Został po raz jedenasty w karierze Graczem Tygodnia ze średnimi ppg, rpg, apg i spg. (bilans 2-1) 29 listopada rzucił rekordowe w sezonie 50 punktów W meczu z Orlando Magic 23 stycznia rzucił swój 14 000 punkt w karierze jako dziesiąty najmłodszy gracz, który tego dokonał 19 lutego przeciwko Sonics po raz 50 w karierze rzuca 40 lub więcej punków Otrzymuje 1 731 648 głosów co pozwala mu po raz 5 z rzędu wziąć udział w All Star Game, w którym zdobywa 3 punkty i najwięcej na boisku aż 11 asyst Ze średnimi ppg, apg, spg w ciągu minut gry zostałby drugim strzelcem, siódmym podającym, pierwszym przechwytującym i najdłużej grającym zawodnikiem NBA, ale nie został sklasyfikowany za zbyt małą ilość rozegranych spotkań (48 – wyrównanie najgorszego rekordu kariery) Zdobywa złoty medal na eliminacjach do olimpiady w Puerto Rico pomagając wygrać USA wszystkie 10 spotkań Zdobywa brązowy medal na Igrzyskach Olimpijskich w Atenach przewodząc reprezentacji USA w punktach ( minutach ( oraz liczbie trafionych rzutów za 3 punkty (15) Philadelphia 76ers 2004/05 18 grudnia w meczu przeciwko Bucks rzuca rekordowe w sezonie 54 punkty, po raz 11 w karierze przekraczając granicę 50 punktów i jednocześnie zdobywając swój 15 000 punkt w karierze W meczu z Jazz 20 grudnia rzuca 51 punktów drugi z rzędu przekraczając barierę 50 oczek (po raz pierwszy w karierze i pierwszy raz w NBA od 4 lat) Zdobywa tytuł Gracza Tygodnia ze średnimi aż ppg, apg i spg (bilans 1-1) Ustanawia nowy rekord kariery i sezonu rzucając 60 punktów przeciwko Magic, ustanawiając również rekord oddanych i trafionych rzutów wolnych w meczu (23/27) Zdobywa czternasty raz w karierze tytuł Gracza Tygodnia notując średnie ppg, apg, rpg i spg (bilans 2-1) Dzięki 1 590 400 głosom kibiców zostaje po raz szósty z rzędu wybrany do wyjściowego składu na Mecz Gwiazd, w którym 15 punktów, 10 asyst i 5 przechwytów zapewnia mu drugą w karierze nagrodę MVP. Zdobywa piętnasty raz w karierze tytuł Gracza Tygodnia ze średnimi ppg, apg, i spg (bilans 2-1). Zdobywa szesnasty raz w karierze tytuł Gracza Tygodnia ze średnimi ppg, apg, i spg (bilans 3-0). 8 kwietnia przeciwko Heat zdobywa rekordowe w karierze 16 asyst w jednym meczu, rekord ten wyrównuje 14 kwietnia z Cavs Po raz czwarty w karierze zostaje Graczem Miesiąca, w kwietniu 2005 zdobywając ppg, apg i spg przy skuteczności. 47% (bilans 8-3). Ze średnimi ppg, apg, spg w mpg zostaje po raz czwarty w karierze Królem Strzelców NBA, a także piątym podającym, drugim przechwytującym i drugim najdłużej grającym zawodnikiem NBA Zostaje pierwszym graczem w historii który w sezonie uplasował się w pierwszej piątce w punktach, asystach i przechwytach, czwartym graczem w historii który zdobywał w sezonie ponad 30 punktów i 7 asyst oraz czwartym graczem w historii z co najmniej czterema tytułami Króla Strzelców NBA Zdobył 24 double-double, co jest jego najlepszym osiągnięciem w jednym sezonie w karierze Po raz trzeci w karierze zostaje wybrany do Pierwszej Piątki NBA Zajmuje piąte miejsce w głosowaniu na MVP i dziesiąte w głosowaniu na Najlepszego Obrońcę Sezonu Po raz szósty w karierze kwalifikuje się do play-offs, gdzie zdobywa ppg, rpg, apg i spg (Sixers odpadają w pierwszej rundzie 1-4) Philadelphia 76ers 2005/06 Zostaje po raz siedemnasty w karierze Graczem Tygodnia ze średnimi ppg, apg, spg (bilans 2-1) 23 grudnia w przegranym meczu z Jazz zdobywa 53 punkty przekraczając po raz 14 w karierze granicę 50 „oczek” Głosami aż 2 062 206 kibiców zostaje wybrany do wyjściowego skladu na All Star Game 2006 w Houston, gdzie zdobywa 12 punktów i 2 asysty Zostaje po raz osiemnasty w karierze Graczem Tygodnia ze średnimi 40 ppg, apg, rpg i spg (bilans 2-1). Zostaje po raz dziewiętnasty w karierze Graczem Tygodnia ze średnimi ppg przy skuteczności 55%, apg oraz rpg (bilans 2-2). 1 i 3 marca po raz pierwszy w karierze w dwóch kolejnych meczach zdobywa 40+ punktów i 10+ asyst (40/10 z Rockets, 47/12 z Wizards) 12 kwietnia przekracza liczbę 19 000 punktów w karierze Ze średnimi ppg, apg, spg w min. zostaje drugim strzelcem NBA, a także ósmym podającym, siódmym przechwytującym i liderem średniej minut Zdobywa rekordowe 2377 punktów w sezonie oraz 19 double-double Wybrany do Trzeciej Piątki NBA Philadelphia 76ers/Denver Nuggets 2006/07 Zostaje po raz dwudziesty w karierze Graczem Tygodnia ze średnimi ppg, apg, rpg (bilans 3-0). 19 grudnia 2006 roku zostaje wraz z Ivanem McFarlinem sprzedany do Denver Nuggets za Andre Millera, Joe Smitha i dwa wybory w drafcie, podczas 11 letniej kariery w Philadelphii 76ers legitymuje się średnimi ppg (19 583 punktów), apg (4 174 asyst), rpg (2 706 zbiórek) i spg (1 593 przechwyty) w 697 meczach, co daje mu drugie miejsce w punktach (po Halu Greerze) i przechwytach (po Maurice Cheeksie) w historii Sixers W trzech pierwszych meczach po zmianie klubu zdobywa dla Nuggets double-double (22 pkt i 10 as, 28 pkt i 13 as, 44 pkt i 10 as) będąc pierwszym zawodnikiem w historii, który tego dokonał po transferze Otrzymuje od kibiców 1 813 638 głosów na ósmy udział w Meczu Gwiazd, co nie wystarcza na grę w wyjściowym składzie, ale zostaje wybrany przez trenerów jako zawodnik rezerwowy, nie występuje z powodu kontuzji prawej kostki. 24 stycznia jako trzydziesty gracz w historii NBA (szósty najszybszy) przekracza granicę 20 000 punktów w karierze Zostaje pierwszym graczem w historii NBA, który w pierwszych jedenastu sezonach gry zdobywał ponad 1000 punktów i 100 przechwytów Ze średnimi ppg, apg, rpg, spg w ciągu mpg zostaje siódmym strzelcem NBA, a także ósmym podającym, dziesiątym przechwytującym (niezakwalifikowany) oraz liderem średniej minut Zdobywa 20 double-double w 65 meczach Po raz siódmy w karierze kwalifikuje się do play-offs, gdzie zdobywa ppg, rpg, apg i spg (Nuggets odpadają w pierwszej rundzie 1-4) Denver Nuggets 2007/08 Zostaje po raz dwudziesty pierwszy w karierze Graczem Tygodnia, notując ppg, rpg i apg (bilans 3-0) 5 grudnia w przegranym meczu z Lakers zdobywa 51 punktów przekraczając po raz piętnasty w karierze granicę 50 punktów, jednocześnie ustanawiajac nowy rekord hali Pepsi Center 11 stycznia w meczu przeciwko Magic zdobywa swoją 3000 zbiórkę w karierze Zostaje po raz dwudziesty drugi w karierze Graczem Tygodnia, notując ppg i apg ze skutecznością 53% z gry i 47% za trzy (bilans 3-0) Otrzymuje od kibiców 1 203 152 głosy na udział w swoim dziewiątym w karierze Meczu Gwiazd NBA, gdzie po raz pierwszy w barwach Zachodu jako starter zdobywa 7 punktów, 6 asyst i 4 przechwyty 16 marca bierze udział w wygranym 168-113 meczu Nuggets z Sonics, pomagając za sprawą 24 punktów i 6 asyst ustanowić czwarty najlepszy wynik punktowy jednego zespołu w historii NBA i najwyższą 52-punktową wygraną w historii Nuggets Zostaje po raz dwudziesty trzeci w karierze Graczem Tygodnia, notując ppg, apg i spg (bilans 3-1) Ze średnimi ppg, apg, spg i mpg zostaje trzecim strzelcem NBA, dziewiątym podającym, ósmym przechwytujacym i liderem średniej minut Zdobywa 15 double-double Po raz ósmy w karierze kwalifikuje się do play-offs, gdzie zdobywa ppg, rpg, apg i spg (Nuggets odpadają w pierwszej rundzie 0-4) Denver Nuggets/Detroit Pistons 2008/09 Po rozegraniu trzech meczów sezonu zostaje sprzedany do Detroit Pistons za Chauncey Billupsa, Antonio McDyessa i Cheikha Sambę – podczas półtora letniej kariery w Denver Nuggets legitymuje się średnimi ppg (2461 punktów), rpg (403 zbiórki), apg (968 asyst), spg (253 przechwyty) w 133 meczach Otrzymuje od kibiców 1 804 649 głosów na udział w swoim dziesiątym w karierze Meczu Gwiazd NBA, gdzie ponownie jako starter w drużynie Wschodu zdobywa 2 punkty (1/4 z gry) oraz 1 zbiórkę, 3 asysty, 1 przechwyt i 1 stratę Awansuje na 16. miejsce w historii NBA pod względem zdobytych punktów w karierze (23 983) Występuje w tylko 57 spotkaniach sezonu zasadniczego notując najgorsze w karierze średnie ppg, rpg, apg i spg w minuty gry – opuszcza końcówkę sezonu i play-offs z powodu nieporozumień z klubem Memphis Grizzlies/Philadelphia 76ers 2009/10 Rozgrywa trzy mecze w barwach Memphis Grizzlies jako zawodnik rezerwowy ( ppg, rpg, apg, spg w minuty), po czym decyduje się zerwać kontrakt i ogłasza przejście na koszykarską emeryturę W meczu Grizzlies z Warriors przekracza swój 24 tysięczny punkt w karierze Otrzymuje od kibiców 1 269 268 głosów na udział w swoim jedenastym w karierze Meczu Gwiazd NBA Rezygnuje z emerytury i podpisuje jednoroczny kontrakt z Philadelphią 76ers, dla której zdobywa średnio ppg, rpg, apg, spg w minut w 25 rozegranych meczach Przedwcześnie opuszcza zespół, kończąc karierę w NBA ze średnimi ppg, rpg, apg, spg w minut gry Po zakończeniu kariery: W marcu 2014 roku Philadelphia 76ers zastrzega na zawsze koszulkę Allena Iversona z numerem 3 W lipcu 2015 roku związek zawodowy koszykarzy (NBPA) przyznaje Iversonowi „Game Changer Award” dla zawodnika, który przyczynił się do zmiany oblicza ligi We wrześniu 2016 roku dołączył do Galerii Sław NBA
Najlepsi gracze NBA z Illinois wszech czasów. Chicago Bulls Dennis Rodman Michael Jordan NBA Mistrzostwa NBA Franczyza NBA Scottie Pippen Steve Kerr. Chicago Bulls to profesjonalna drużyna koszykówki z siedzibą w Chicago, Illinois. Są częścią National Basketball Association (NBA). Byki mają na swoim koncie 6 mistrzostw NBA, najwięcej
Każda liga w dowolnej dyscyplinie sportu może być doskonale zorganizowana i mieć fantastyczny wynik finansowy. Ale to zawodnicy tak naprawdę tworzą legendę poszczególnych rozgrywek. Nie inaczej jest w przypadku NBA. To sami koszykarze w największym stopniu zbudowali jej markę. Wydawnictwo SQN przedstawia swą najnowszą książkę pt. 75 lat NBA. Ilustrowana historia najlepszej koszykarskiej ligi świata. A my prezentujemy Ci pięciu najważniejszych koszykarzy z tego Michael Jordan, którego biografia pt. Życie pozwoli Ci lepiej poznać kulisy jego karieryMJ to postać, która bezsprzecznie odmieniła losy NBA. Amerykanin urodził się w 1963 roku w Nowym Jorku. Jako nastolatek podobną miłością do koszykówki darzył baseball. Ostatecznie wybrał basket i wszystkim wyszło to na dobre. Uwagę właścicieli klubów NBA zwrócił świetną karierą uniwersytecką. W 1984 roku został wybrany w drafcie przez Chicago Bulls. Przez pierwsze kilka sezonów Jordan musiał zrozumieć specyfikę profesjonalnej koszykówki, ale stopniowo stawał się liderem zespołu. Kluczowym momentem w jego karierze było przybycie do Byków trenera Phila Jacksona w 1989 on do drużyny system gry, opierający się na grze w trójkątach. Większość zawodników w pełni przyswoiła go dopiero po dwóch latach, ale dzięki temu zespół był nie do pokonania. Przewodził mu pod kątem sportowym i mentalnym Jordan, który w latach 90. był największą gwiazdą nie tylko koszykówki, ale również całego światowego sportu. Oprócz sześciokrotnego zdobycia tytułu mistrza NBA, Michael był także tyle samo razy wybierany na najbardziej wartościowego zawodnika finałów najlepszej koszykarskiej ligi Magic Johnson, o którym więcej dowiesz się z książki Los Angeles Lakers. Złota historia NBA62-letni Amerykanin jest jednym z tych koszykarzy, dzięki którym NBA stała się bardziej popularna. Earvin, bo tak brzmi jego właściwe imię, urodził się w 1959 roku w Lansing. Magiczny przydomek otrzymał po fenomenalnym występie w licealnym meczu. Magic mógł przebierać wśród ofert najlepszych uczelni w kraju, wybrał jednak kontynuować karierę blisko rodzinnych stron. W 1979 roku w wyniku draftu trafił do Los Angeles Lakers. Już w pierwszym pełnym sezonie w NBA został zwycięzcą tej ligi. Co więcej, był pierwszym debiutantem który otrzymał nagrodę MVP finałów. Zanosiło się na to, że Johnson zdominuje rozgrywki na lata jednak to przeplatanka sukcesów i porażek Jeziorowców, a tym samym także samego Magica. Lakersi z nim w składzie jeszcze czterokrotnie (1982, 1985, 1987, 1988) wygrywali NBA. Johnson trzykrotnie (1987, 1989, 1990) otrzymywał statuetkę dla najbardziej wartościowego zawodnika sezonu. W 1992 roku znalazł się w składzie Dream Teamu, czyli kadry narodowej Stanów Zjednoczonych, która w niezwykłym stylu wygrała igrzyska olimpijskie w Barcelonie. Po tym wydarzeniu sportowa forma Magica wyraźnie spadła i ostatecznie w 196 roku postanowił zawiesić koszykarskie buty na Larry Bird, którego rywalizację z Magiciem Johnsonem zgłębisz dzięki lekturze książki Larry vs Magic. Kiedy rządziliśmy NBA64-letni były koszykarz znacznie wyróżnia się na tle pozostałych graczy ujętych w tym zestawieniu. Jest bowiem najstarszy i jako jedyny białoskóry. Zwykło się mówić, że koszykówka to sport przede wszystkim dla ludzi o ciemnej karnacji, więc warto zwrócić uwagę, że Bird wybił się w tym towarzystwie. Zresztą, to mało powiedziane. Przez wiele lat był czołową postacią NBA i bez wątpienia przeszedł do historii światowego basketu. Przez całą karierę reprezentował barwy jednego klubu – Boston w NBA rozpoczął stosunkowo późno, bowiem w wieku 23 lat. W barwach Celtów rozegrał 13 sezonów, a w trzech z nich Bird i spółka sięgali po mistrzowskie pierścienie. Lata 80. XX wieku to duopol dwóch wielkich marek – Los Angeles Lakers i Boston Celtics oraz duetu znakomitych zawodników – Larry’ego Birda i Magica Johnsona. Pierwszy z nich w latach 1984-1986 był wybierany najbardziej wartościowym graczem sezonu. Oprócz sukcesów klubowych posiada także w swej kolekcji złoty medal olimpijski zdobyty z kadrą Stanów Zjednoczonych w 1992 roku w Kobe Bryant, o którym więcej w książce Kobe Bryant. Mentalność MambyTragicznie zmarły w 2020 roku zawodnik to kluczowa postać w historii Los Angeles Lakers i NBA w ogóle. Co ciekawe, jego imię nie ma nic wspólnego z kulturą amerykańską, lecz japońską. Wszak jego rodzice uwielbiali się zajadać wołowiną w jednej z restauracji, która serwowała to danie właśnie w stylu japońskim. Każdy fan koszykówki o dowolnej porze dnia i nocy jest w stanie wymienić najważniejsze sukcesy Bryanta. Są to przede wszystkim: pięciokrotnie zwycięstwo w NBA, dwukrotna nagroda MVP finałów NBA czy osiemnastokrotny udział w meczu gwiazd znany był z charakterystycznego stylu gry, w pewnym momencie do złudzenia przypominający ten prezentowany przez lata przez Michaela Jordana. Wielokrotnie krytykowano go za zbyt samolubne zachowanie na boisku. Bryant nie miał należytego zaufania do kolegów z drużyny. Skutkowało to słabymi wynikami klubu. Za każdym razem, gdy Mamba bardziej wierzył w umiejętności kolegów z zespołu kończyło się to dla drużyny dużo lepiej, a kilka razy nawet zdobyciem tytułu LeBron James, którego poznasz dzięki książce LeBron Sportowiec wart miliard dolarów36-letni gracz to doskonały przykład umiejętnego wykorzystania własnej marki do budowania majątku. Jako młody zawodnik miał na tyle pewności siebie i przekonania o własnej sile, że potrafił odrzucić umowy proponowane przez gigantów światowego biznesu. W odpowiedni sposób zarządza swoim wizerunkiem, dzięki czemu kojarzony jest jako wybitny koszykarz i doskonały przedsiębiorca. W przeciwieństwie do czterech wyżej wymienionych legend, James dużo częściej zmieniał kluby. Dotychczas reprezentował Cleveland Cavaliers, Miami Heat i Los Angeles że w najlepszej koszykarskiej lidze świata występuje już od 2003 roku, dopiero dziewięć lat później mógł po raz pierwszy założyć pierścień mistrzowski. Może to dziwić, biorąc pod uwagę skalę talentu LeBrona. Oprócz czterech tytułów czempiona NBA, James może się poszczycić takimi osiągnięciami jak nagroda dla debiutanta roku 2004, tytuł MVP meczu gwiazd NBA w latach 2006, 2008 i 2018 oraz nieprzerwane uczestnictwo w tym wydarzeniu od 2005 do 2021 roku. Ponadto był najskuteczniejszym koszykarzem w sezonie 2007/2008 oraz miał najwięcej asyst w lidze w kampanii 2019/ najlepszej koszykarskiej ligi świata to doskonały moment na podsumowania i przywołanie wspomnień z historii NBA. Jeśli jesteś ciekaw, jak się rozwijała, zajrzyj do sportowej księgarni internetowej i zapoznaj się z albumem o NBA oraz wieloma innymi książkami o koszykówce!
Zawodnik z najwiekszą liczbą asyst w meczu ligi NBA. Scott Skiles uzyskał najwięcej asyst w meczu ligi NBA. Zawodnik zdobył 30 asyst w meczu Orlando Magic z Denver Nuggets, który odbył się 30 grudnia 1990 roku. Pobił rekord 29-ciu asyst Kevina Portera z 1978 roku.
NBA, czyli National Basketball Associaton to profesjonalna liga koszykarska, która powstała w 1946 roku. Od lat uważana jest za najlepszą i najsilniejszą ligę świata w tej dyscyplinie. Liga śledzona jest niemalże we wszystkich krajach świata, a marzeniem każdego koszykarza jest dostać kontrakt w NBA. W Polsce największy skok popularności NBA nastąpił w latach 90’, głównie za sprawą Chicago Bulls i Michaela Jordana. Głównie też dlatego Michael Jordan przez większość naszego społeczeństwa uważany jest za najwybitniejszego koszykarza w historii National Basketball Associaton. Jordan to niewątpliwie jedna, z największych legend tej ligi. Słysząc jego nazwisko od razu kojarzymy NBA. Amerykański koszykarz grał na pozycji rzucającego obrońcy. Do największych sukcesów zaliczyć może sześciokrotne mistrzostwo ligi NBA, a także dwukrotne zdobycie złotego medalu Igrzysk Olimpijskich. 22 października 2019 roku startuje nowy sezon NBA. Kto zostanie mistrzem ligi, który gracz będzie brylował na amerykańskich parkietach? Ofertę bukmacherów na te wydarzenia sprawdzić możesz na stronie oferującej kody zakłady bukmacherskie i ich recenzje. Michael Jordan profesjonalną karierę rozpoczął w 1984 roku. Po raz pierwszy granie zakończył w roku 1993, ale później dwukrotnie wznawiał karierę. Miało to miejsce w latach 1995-98 oraz 2001-03. Jordan został wybrany w drafcie dopiero z numerem trzecim – trafił do Chicago Bulls, ale nie przeszkodziło mu to zostać najlepszym debiutantem w pierwszym sezonie gry, a także we wzięciu udziału w meczu gwiazd. To właśnie z „Bykami” święcił największe sukcesy – w tym wspomniane sześciokrotne mistrzostwo ligi. Jeżeli mieszkasz na stałe w Stanach Zjednoczonych, możesz skorzystać z oferty tamtejszych zakładów bukmacherskich. Opinie o ich działalności i najnowsze oferty znajdziesz na stronie U schyłku kariery, a właściwie po jej drugim wznowieniu MJ był także zawodnikiem Washington Wizards. Michael Jordan wyśrubował wiele rekordów ligi. Wymienić wszystkie nie sposób, ale przytaczając poniższe liczby, aż idzie złapać się za głowę. – 562 spotkania z dorobkiem punktowym powyżej 30. – osiem sezonów ze średnią powyżej 30 punktów na mecz. – lider tabeli wszechczasów w średniej punktowej play-off, 33,4 pkt na mecz. Z kolei do rekordów kariery Michaela Jordana możemy zaliczyć następujące liczby: – największa zdobycz punktowa w meczu: 69 – najwięcej celnych rzutów za „3” w meczu: 7 – najwięcej zbiórek w meczu: 18 – najwięcej asyst w meczu: 13 Jak widać, statystyki kariery Michaela Jordana są imponujące. Jest to niewątpliwie jeden, z najlepszych graczy w historii ligi NBA. Z całą pewnością to najbardziej rozpoznawalny amerykański koszykarz w Polsce, gdyż jego sława – w latach 90’ przypadła na okres, w którym NBA rozkwitało w naszym kraju na dobre. Oprócz Jordana w galerii sław NBA umieścić można z całą pewnością takie nazwiska jak Shaquille O’Neal, LeBron James, Tim Duncan, czy Kobe Bryant.
Havlicek w bohaterski sposób pociągnął swoją drużynę, zdobywając 29 punktów, 10 asyst i 9 zbiórek. Podobnego wyczynu dokonał w kolejnym meczu. Celtics dokonali niemożliwego i jako pierwszy zespół w historii NBA odrobił dwumeczową stratę i awansował do finałów, pokonując Philadelphię 76ers 4-3. Michael Jordan
Kto zdobył najwięcej punktów w NBA? Kto wygrał najwięcej nagród MVP? Kto jest najlepszym blokującym w historii? Rekordy to nieodłączna część każdego sportu – także koszykówki. Odpowiedzi na wszystkie wymienione, oraz na inne pytania, znajdziecie w tym zestawieniu. Najwięcej punktów w NBA Najwięcej punktów w historii NBA zdobył Kareem Abdul-Jabbar. Na przestrzeni kariery uzyskał on wynik 38 387 punktów. Legenda Lakers i Bucks na wyśrubowanie swojego osiągnięcia miała aż 20 sezonów gry bez poważniejszych kontuzji. Wchodząc do ligi w wieku 22 lat był już ukształtowanym koszykarzem, z miejsca zdobywającym w NBA ponad 28 punktów na mecz. W dzisiejszych realiach, kiedy najlepsi gracze do ligi wchodzą jako nieopierzeni 19-latkowie, a kontuzje wynikające z przeciążeń są znacznie częstsze, wynik Jabbara wydaje się nie do pobicia. Nie do pobicia wydaje się także rekord punktów w jednym meczu. Osiągnięcie to należy do Wilta Chamberlaina. W sezonie 1961/62, a dokładnie 2 marca 1962 roku, Wilt Chamberlain zdobył 100 punktów w jednym meczu koszykówki, co do dziś pozostaje rekordem NBA. Było to spotkanie przeciwko New York Knicks, które Philadelphia Warriors – ówczesny klub Wilta – wygrali wynikiem 169-147. Niestety mecz nie został zarejestrowany – był on transmitowany jedynie za pośrednictwem radia. W tym samym sezonie, czyli w rozgrywkach 1961/61, Wilt Chamberlain ustanowił rekord punktów zdobytych w jednym sezonie. Uzbierał ich w sumie 4019, czyli średnio 50,4 na mecz. Chamberlain do dziś pozostaje jedynym zawodnikiem, który zdobywał więcej niż 50 punktów średnio na mecz na przestrzeni całego sezonu. Kiedy przychodzi jednak do średniej punktowej na przestrzeni całej kariery, rekordzistą nie jest jednak ani Kareem Abdul-Jabbar, ani Wilt Chamberlain. Najwięcej punktów na mecz w całej karierze zdobywał Michael Jordan, bo aż 30,12. Legenda Chicago Bulls jest też jednym z dwóch zawodników w historii, którzy zdobywali w karierze powyżej 30 punktów na mecz. Drugim jest wspomniany już Wilt Chamberlain ze średnią 30,07. Najwięcej zbiórek w NBA Najwięcej zbiórek w historii NBA zanotował Wilt Chamberlain. W sumie uzbierał ich aż 23 924, będąc jednym z zaledwie dwóch koszykarzy, którzy przekroczyli granicę 20 tysięcy. Oprócz Chamberlaina, ponad 20 000 zbiórek – dokładnie 21 620 – zanotował Bill Russell. Chamberlain jest także rekordzistą pod względem liczby zebranych piłek w jednym meczu NBA. W sezonie 1960/61, a dokładnie 24 listopada 1960 roku w meczu przeciwko Boston Celtics, Wilt Chamberlain zebrał 55 piłek. Tylko dwóch graczy zdobyło przynajmniej 50 zbiórek w jednym meczu. Drugim, który tego dokonał był – znów – Bill Russell. Co ciekawe, zrobił to w tym samym, 1960 roku, jednak w poprzednim sezonie, bowiem osiągnął swój wynik w lutym. Oprócz rekordu w sumarycznej liczbie zbiórek i liczbie zbiórek w jednym meczu, Wilt jest także rekordzistą pod względem średniej zbiórek na mecz z przestrzeni jednego sezonu. Nie będzie zaskoczeniem, że chodzi wspominany już sezon 1960/61. Wtedy to Wilt Chamberlain zbierał średnio 27,2 piłki na mecz – poprawił tym samym swój rekord z wcześniejszych rozgrywek, w których zdobywał „tylko” 27 zbiórki na mecz. W gronie zawodników, którzy zdobywali po 20 zbiórek na mecz w sezonie, oprócz Chamberlaina i Billa Russella, znajdują się także Jerry Lucas, Bob Pettit, oraz Nate Thurmond. Najwięcej asyst w NBA Najwięcej asyst w historii NBA zanotował John Stockton. Ustanowiony przez niego rekord wynosi 15 806 asyst na przestrzeni całej kariery. Stockton dzierży także rekord największej liczby asyst w jednym sezonie – w rozgrywkach 1990/91 zdobył 1164 asysty, co daje średnio 14,2 na mecz. Tylko trzech koszykarzy w historii przekroczyło pułap 1000 asyst w sezonie – oprócz Stocktona byli to Kevin Porter (1978/79) oraz Isiah Thomas (1984/85). Żaden z wymienionej trójki nie jest jednak rekordzistą jednego spotkania. Najwięcej asyst w jednym meczu, bo aż 30, NBA zanotował Scott Skilles. Dokonał tego 30 grudnia 1990 roku w meczu, w którym jego Orlando Magic wygrali z Denver Nuggets 155-116. YT/NBA Najwięcej bloków w NBA Najwięcej bloków w historii NBA zanotował Hakeem Olajuwon – łącznie uzbierał ich w karierze aż 3830. Nie on jest jednak rekordzistą pod względem liczby bloków średnio na mecz – czy to w karierze, czy w sezonie. Pod tym względem króluje Mark Eaton, który w swojej karierze notował średnio 3,5 bloku. Zaliczył on także sezon z najwyższą średnią bloków w historii – w sezonie 1984/85 Mark Eaton blokował średnio 5,56 rzutu na mecz, co do dziś pozostaje niepobitym rekordem. Eaton to jedyny gracz w historii, który notował średnio co najmniej 5 bloków na mecz. Ani Mark Eaton, ani Hakeem Olajuwan, nie są jednak rekordzistami pod względem liczby bloków zanotowanych w jednym spotkaniu. Tym może poszczycić się Elmore Smith, który 28 października 1973 roku zanotował 17 bloków. Miało to miejsce w meczu, w którym jego Lakers wygrali z Blazers 111-98. Co ciekawe, mecz Smitha z 17 blokami był częścią jego niesamowitej serii – w trakcie jednego tygodnia, czyli 5 meczów, zanotował w sumie aż 53 bloki. W całym sezonie 1973/74 barierę 10 bloków przekraczał aż 7 razy. Najwięcej przechwytów w NBA Niekwestionowanym królem przechwytów jest w NBA John Stockton. W sumie zanotował ich w karierze aż 3265, wyprzedzając o prawie 600 przechwytów drugiego w klasyfikacji wszechczasów Jasona Kidda. To jedna nie John Stockton zanotował najwięcej przechwytów w jednych rozgrywkach. Rekord należy do Alvina Robertsona, który w sezonie 1985/86 zanotował w sumie 301 przechwytów. Daje to średnio 3,67 przechwytu na mecz, co też jest najlepszym wynikiem w historii. Jeśli chodzi o liczbę przechwytów zanotowanych w jednym meczu, rekordzistów jest dwóch. Pierwszy z nich, Larry Kenon, zanotował 11 przechwytów w grudniu 1976 roku. Osiągnięcie to w kwietniu 1999 roku wyrównał Kendall Gill. Ostatnim zawodnikiem bliskim pobicia tego rekordu był TJ McConnell, który w marcu 2021 roku wchodząc z ławki zanotował 10 przechwytów.: YT/NBA Najwięcej trójek w NBA Największa liczba trafionych trójek w karierze to jedyny rekord, którego aktualny posiadacz wciąż biega po parkietach. Najwięcej trójek w historii NBA trafił Steph Curry – po sezonie 2021/22 miał ich na liczniku 3117. Steph Curry jest też rekordzistą pod względem liczby trójek trafionych na przestrzeni jednego sezonu. W rozgrywkach 2015/16 Curry trafił w sumie 402 rzuty z dystansu, co daje średnio 5,1 trafionej trójki na mecz. Rekordzistą pod względem trafień za trzy w jednym meczu jest z kolei klubowy kolega Stepha Curry’ego, Klay Thompson. W meczu przeciwko Chicago Bulls 29 października 2018 roku, Klay Thompson trafił w sumie 14 trójek, zostając nowym rekordzistą NBA: YT?NBA Najwięcej meczów w NBA W historii NBA mieliśmy aż 8 zawodników, którzy rozegrali przynajmniej 20 sezonów. Najwięcej, bo aż 22 sezony, rozegrał w NBA Vince Carter. W przyszłym roku do tego grona dołączą LeBron James i Carmelo Anthony – dla nich rozgrywki 2022/23 będą 20. sezonem w lidze. Rekord pod względem liczby rozegranych meczów w sezonie regularnym należy natomiast do Roberta Parisha. W przeciągu 21 sezonów rozegrał on w sumie 1611 spotkań. Drugi w tabeli rozegranych w NBA meczów jest Kareem Abdul-Jabbar, który na parkiet wybiegł 1560 razy. To on jednak dzierży rekord największej liczby wygranych meczów. Kareem Abdul-Jabbar wygrał w swojej karierze 1074 mecze, co do dziś pozostaje rekordem NBA. Tylko dwóch innych zawodników w historii osiągnęło pułap 1000 zwycięstw – poza wspomnianym Robertem Parishem, był to także Tim Duncan. Liczba wygranych meczów nie musi się jednak przekładać na liczbę zdobytych mistrzostw. Pod tym względem samodzielnym rekordzistą jest Bill Russell. W całej karierze spędzonej w barwach Boston Celtics zdobył on w sumie aż 11 tytułów mistrzowskich. Jest to osiągniecie tym bardziej imponujące, że sumarycznie rozegrał tylko 13 sezonów i zakończył karierę w wieku 34 lat. Pod względem osiągnięć indywidualnych Bill Russell także ma się czym pochwalić. W trakcie swojej krótkiej, ale owocnej kariery w NBA, aż pięciokrotnie zdobywał nagrodę MVP. Nie jest to jednak najlepsze osiągnięcie w historii. Rekord należy do Kareema Abdul-Jabbara, który statuetkę MVP jako jedyny w historii zdobywał aż 6 razy. Najwięcej nagród MVP Finałów NBA zdobył z kolei Michael Jordan – otrzymywał to wyróżnienie aż 6 razy. Jordan może poszczycić się też bardzo wysoką skutecznością w wygrywaniu Finałów – wygrywał każde z 6 Finałów, do których udało mu się doprowadzić Chicago Bulls. Najwięcej punktów w historii NBA zdobył Kareem Abdul-Jabbar – łącznie 38 387. Najwięcej zbiórek w historii NBA zanotował Wilt Chamberlain – łącznie 23 924. Najwięcej asyst w historii NBA zanotował John Stockton – łącznie 15 806.
James rozpoczął wieczór ze średnią 26,4 punktów na mecz, co stanowi zdecydowanie najlepszy wynik spośród wszystkich graczy w historii NBA, którzy mają na koncie występy w 21 sezonach. Mecz sam w sobie był raczej jednostronny, ponieważ "Jeziorowcy" bardzo szybko wyszli na prowadzenie, którego nie oddali do samego końca.
W koszykówce punkty służą do śledzenia wyniku meczu. Punkty można gromadzić wykonując rzuty z pola (dwa punkty z linii trzech punktów lub trzy punkty spoza linii trzech punktów) lub rzuty wolne (warte jeden punkt). [1] Drużyna, która na koniec gry zdobędzie najwięcej punktów, zostaje ogłoszona zwycięzcą gry. Jeśli mecz jest nadal remisowy na koniec regulaminowej gry, rozgrywana jest dodatkowa dogrywka w celu wyłonienia zwycięzcy. W latach następujących po założeniu National Basketball Association (NBA) w 1946 roku, drużyny zdobywały średnio około 80 punktów na mecz. [2] Przed wprowadzeniem zegara czasu akcji drużyny często traciły czas, częściej podając piłkę po osiągnięciu przewagi w meczu. Jeśli jedna drużyna zdecydowała się na przeciągnięcie, drużyna przeciwna (zwłaszcza będąca z tyłu) często popełniałaby faule, aby odzyskać posiadanie piłki. Zaowocowało to bardzo niskimi wynikami meczów z nadmiernymi faulami, co negatywnie wpłynęło na frekwencję. [3] Początek sezonu 1954/55, NBA wdrożyło 24-sekundowy zegar strzału, którego celem było przyspieszenie gry i stworzenie bardziej rozrywkowych wrażeń dla obecnych. Jeśli drużyna ofensywna nie uderzy piłką w obręcz w ciągu 24 sekund, straci posiadanie piłki. [4] Ta innowacja zaowocowała wyższymi średnimi wynikami. [4] W konsekwencji wszystkie mecze z najwyższymi wynikami w NBA miały miejsce w erze czasu strzału. Najwyżej punktowany mecz sezonu regularnego w historii NBA to mecz z trzema dogrywkami pomiędzy Detroit Pistons i Denver Nuggets 13 grudnia 1983 roku. Obie drużyny połączyły się, aby zdobyć 370 punktów, a Pistons pokonali Nuggets 186-184. Rekord NBA czterech graczy zdobył ponad 40 punktów w meczu, w tym Kiki Vandeweghe Nuggets z wynikiem 51. Obie drużyny ustanowiły również kilka innych rekordów NBA, w tym najwięcej punktów zdobytych przez jedną drużynę (186 punktów), najwięcej punktów zdobytych przez przegrywającą drużynę (184), najwięcej rzutów z gry dwóch drużyn (142), najwięcej rzutów z gry jednej drużyny (74) i najwięcej asyst dwóch drużyn (93). [5] [6] Najwyżej punktowany mecz w sezonie zasadniczym odbył się 2 listopada 1990 roku pomiędzy Golden State Warriors i Denver Nuggets. W tym meczu Golden State pokonał Denver 162-158. Chris Mullin Warriors zdobył 38 punktów. The Nuggets były trenowane przez Douga Moe w latach 1980-1990 i Paula Westheada w latach 1990-1992, [7] [8] , z których obaj stosowali strategię ofensywną typu „biegnij i broń ”, która skupia się na próbie dużej liczby rzutów z pola, a jednocześnie tracąc dużą liczbę punktów w obronie. [9] [10]W rzeczywistości, Moe's i Westhead's Nuggets brali udział w czterech z dziesięciu najlepszych meczów sezonu regularnego w historii NBA. Warriors byli trenowani przez Dona Nelsona w latach 1988-1995 i 2006-2010. [11] Zatrudnił Nellie Ball , styl biegu i pistoletu, który wykorzystuje mniejszych, bardziej wysportowanych graczy, aby prześcignąć przeciwników. [12] Innym godnym uwagi meczem w sezonie regularnym z wysokimi wynikami jest mecz 2 marca 1962 pomiędzy Philadelphia Warriors i New York Knicks . W tym meczu Wilt Chamberlain Warriors zdobył rekord NBA 100 punktów . [13] Najwyżej punktowana gra playoff to gra o podwójnej dogrywce pomiędzy Portland Trail Blazers i Phoenix Suns w dniu 11 maja 1992 roku. Obie drużyny połączyły się, aby zdobyć 304 punkty, a Trail Blazers pokonali Suns 153-151. Kevin Johnson z The Suns zdobył 35 punktów, a 12 innych graczy również zdobyło podwójną liczbę punktów. Najwyższy punktowany mecz playoff w regulacji miał miejsce, gdy San Antonio Spurs pokonali Denver Nuggets z wynikiem 152–133, uzyskując łączny wynik 285 punktów w dniu 26 kwietnia 1983 r. W tej grze George Gervin z Spurs strzelił mecz -wysokie 42 punkty.
W listopadzie 2014 Kobe Bryant zajął miejsce Johna Havlicka na tronie najwięcej pudłującego w historii, a miesiąc później świętował wyprzedzenie Michaela Jordana w klasyfikacji najlepszych strzelców all-time. Dwightowi Howardowi z Houston stuknęło natomiast 10 tysięcy zbiórek itd., itp.
8lH9jm. 420 92 176 67 304 399 292 430 296
najwięcej asyst w historii nba